اِلـــهـی و ربّـی مـَـن لـی غیــرُک

تا حالا به این فکر کردید که چقدر ما ایرانی ها دلسوز و فداکاریم و تمام کارهایمان رو برای رضای خدا انجام میدیم .

مثلا وقتی داریم رانندگی میکنیم و در ماشین رو کامل نبسته باشیم و راه بیفتیم ، حتما میدونید چه اتفاقی میوفته و هزاران نفر تو خیابون با بوق و چراغ و دست تکان دادن میخوان به ما حالی کنند که درب ماشینمون بازه و حتی شده که بعضی افراد از سر دلسوزی زیاد جلوی ماشین پیچیده تا اینکه مارو مطلع کنند .

حالا متوجه شدید که ما جماعت ایرانی چقدر به فکر هم هستیم .

الان میخوان یه مثال دیگه بزنم .

بازم دوباره سوار همون ماشین بشید . این دفعه در ماشین رو درست ببندید ولی هنگام رانندگی یه خیابون رو عوضی و یا اینکه از فرعی بیایید تو اصلی و به قول معروف بخواهید راه بگیرید و از اون اصلی که ممکنه کوچه ای باشه بخواین برید تو خیابون . و یا مثال های دیگری که خودتون بهتر از من میدونید .

حتما میتونید این صحنه رو تصور کنید خیلی سخت و نادر نیست .

روم نمیشه بگم چه صحنه ای پیش میاد .

به نظرتون مردم تو این دو مثال و تو این دو صحنه عوض شدند و این سوال مطرح میشه که اون آدمایی که برای باز بودن در ماشین خودشون رو خفه میکردند ، به هنگام گذشت حین رانندگی کجا رفتند ؟

به نظرم :

من ایرانی ( هادی س. ) خود محور و حس برتری جویی دارم و اصلا از سر مهربانی به خلق الله کمک نمیکنم .

نبیند مدعی جز خویشتن را

که دارد پرده ی پندار در پیش

گرت چشم خدا بینی ببخشنده

نبینی هیچ کس عاجزتر از خویش

سعدی